اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی چیست؟
اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی مشکلی است که هم زنان و هم مردان را با خود درگیر می کند. امروزه آنورگاسمی در زنان بیشتر دیده می شود و تاثیر بسیاری بر کیفیت روابط جنسی آن ها می گذارد. علت های زیادی برای این اختلال وجود دارد که برخی از آن ها در زنان و مردان مشترک هستند. تشخیص و درمان به موقع آنورگاسمی می تواند زندگی مشترک و رابطه جنسی شما را نجات دهد. برای آشنایی بیشتر با این اختلال در ادامه با ما همراه باشید تا درباره آنورگاسمی صحبت کنیم.
آنورگاسمی چیست؟
برای تعریف آنورگاسمی بهتر است ابتدا تعریف واضحی از ارگاسم داشته باشیم.
- ارگاسم: ارگاسم به اوج لذت جنسی گفته می شود که شامل احساس لذت یا هیجانی است که پس از برانگیختگی رخ می دهد. در برخی افراد احساس رها شدگی یا حرکات بدنی خارج از کنترل هم مشاهده می شود. ارگاسم ها از نظر شدت و مدت متفاوت هستند. برخی افراد برای رسیدن به ارگاسم به تحریک جنسی بیشتری نیاز دارند و برخی نیاز کمتری دارند.
- آنورگاسمی: زمانی اتفاق می افتد که فرد در رسیدن به ارگاسم دچار مشکل می شود یا اصلا به طور کلی ارگاسم اتفاق نمی افتد، حتی اگر از رابطه جنسی لذت می برد و احساس خوبی دارد. همچنین ممکن است ارگاسم های خیلی ضعیفی را تجربه کند. با آنورگاسمی شما هنوز هم میل به رابطه دارید اما از اینکه نمی توانید به اوج لذت جنسی برسید، کلافه می شوید و احساس نارضایتی دارید.
انواع مختلف آنورگاسمی
آنورگاسمی خود را به اشکال مختلفی می تواند نشان دهد در ادامه به برخی از آن ها اشاره خواهیم کرد.
- آنورگاسمی اکتسابی: کسانی که در گذشته می توانستند به ارگاسم برسند اما اکنون دیگر توانایی رسیدن به اوج لذت جنسی را ندارند.
- آنورگاسمی موقعیتی: کسانی که فقط در یک شرایط خاص و با یک شریک خاص می توانند به ارگاسم دست یابند. زنان مبتلا به این نوع، ممکن است از طریق دخول واژینال ارگاسم را تجربه نکنند.
- آنورگاسمی کلی یا مادام العمر: کسانی که در هیچ شرایطی به ارگاسم نمی رسند، حتی زمانی که از لحاظ جنسی تحریک شده باشند. مشکلات ارگاسم با افزایش سن بیشتر می شود و حدودا 15 درصد از زنان گزارش می کنند که به این نوع آنورگاسمی مبتلا هستند.
چه عواملی باعث ایجاد آنورگاسمی می شود؟
عوامل بسیاری می توانند رسیدن به ارگاسم را برای شما دشوار کنند. به طور کلی دسته ای از عوامل فیزیکی، ذهنی یا عاطفی می توانند رابطه جنسی را تحت تاثیر قرار دهند. گاهی ابتلا به یک بیماری می تواند بر کیفیت ارگاسم اثر منفی بگذارد و در بسیاری از موارد ترکیب عوامل ذهنی و فیزیکی کار را برای تشخیص و درمان بسیار سخت می کند. در ادامه به دسته بندی کلی عوامل ایجاد کننده آنورگاسمی می پردازیم.
- عوامل فیزیکی:
- افزایش سن: افزایش سن ارتباط مستقیم با افزایش احتمال آنورگاسمی دارد، به ویژه در زنان طی دوران یائسگی بیشتر دیده می شود.
- مصرف دارو: یکی از شایع ترین علت های آن استفاده از برخی داروها است. عوارض جانبی آنتی هیستامین، داروهای ضد افسردگی و فشار خون می توانند به راحتی برای شما مشکل ساز شوند.
- عمل جراحی: انجام عمل های جراحی بر روی اندام تناسلی و یا اندام های نزدیک و متصل به دستگاه تناسلی می توانند در ارگاسم شما اختلال وارد کنند.
- پرتو درمانی: یکی از عوارض سرطان و اقدام به پرتو درمانی ابتلا به آنورگاسمی شدید است.
- تکیه بر خودارضایی: زمانی که تنها از طریق خودارضایی لذت جنسی را تجربه کنید، میزان تحریک پذیری شما در مقابل شریک زندگی تان کمتر شده و ممکن است ارگاسم را دچار مشکل سازد.
- عوامل هورمونی:
- کاهش سطح استروژن: به دلایل گوناگون ممکن است سطح هورمون استروژن در بدن شما کاهش یابد. یائسگی، زایمان، شیردهی از جمله مواردی هستند که ترشح این هورمون را کم می کنند. در مواردی هم ممکن است فرد از بدو تولد اختلالات هورمونی داشته باشد که عملکرد ناحیه تناسلی را تحت تاثیر قرار دهد.
- عوامل روانی:
- افسردگی
- استرس و اضطراب
- داشتن احساس شرم نسبت به بدن خود
- تجربه آسیب های جنسی در گذشته
- عوامل فرهنگی:
- خجالت کشیدن: برخی از افراد از اینکه خواسته ها و نیازهای جنسی خود را به شریکشان بگویند، خجالت می کشند. در بسیاری زوج ها صحبت های شفاف و واضح درباره علایق جنسی صورت نمی گیرد و همین عدم شناخت از یکدیگر کیفیت ارگاسم را تحت تاثیر قرار می دهد.
- عدم صمیمیت با شریک جنسی: داشتن یک رابطه صمیمانه و بر مبنای اعتماد احساسات شما را نسبت به شریکتان تحت تاثیر قرار می دهد و مشخصا در یک رابطه که ذهنیت منفی نسبت به شریک زندگی تان داشته باشید، تجربه اوج لذت جنسی سخت خواهد شد.
تشخیص آنورگاسمی
تشخیص آنورگاسمی معمولا با معاینه فیزیکی و بررسی سابقه پزشکی شما شروع می شود. ممکن است تمام داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید مورد بررسی قرار بگیرد. بر اساس اینکه مشکل شما علت فیزیولوژیکی داشته باشد یا روانی، می توانید به یک متخصص زنان، متخصص غدد یا یک روانشناس مراجعه کنید. در ادامه درباره آزمایش هایی که به تشخیص آنورگاسمی کمک می کنند صحبت خواهیم کرد.
- آزمایش خون: در این آزمایش سطح استروژن، پرولاکتین و هورمون محرک تیروئید بررسی می شود.
- فوتوپلتیسموگرافی کلیتورال: جهت اندازه گیری حساسیت کلیتورال استفاده می شود.
- پرینومتر: سنسوری شبیه تامپون است که در واژن قرار می گیرد و قدرت عضلات کف لگن را می سنجد.
- سونوگرافی واژینال: برای بررسی علائم اندومتریوز و سایر مشکلات داخل واژن انجام می شود.
درمان آنورگاسمی چه قدر طول می کشد؟
مدت زمان طول درمان به علت آنورگاسمی بستگی دارد. در مورد سکس تراپی و مشاوره، ممکن است چندین ماه طول بکشد تا به نقطه ای برسید که ارگاسم را تجربه کنید. اگر علت تشخیص داده شده استفاده از داروها باشد، قطع دارو هم به صورت ناگهانی امکان پذیر نیست. بعضی از داروها باید تریجی و به مرور کنار گذاشته شوند یا دوز مصرفی کاهش یابد که این هم هفته ها طول خواهید کشید. خبر خوشحال کننده این است که اکثر افراد با مراجعه به متخصص مورد نظر و شروع درمان مناسب، می توانند دوباره به ارگاسم برسند.
مراجعه به پزشک
تجربه اختلال ارگاسم یا آنورگاسمی می تواند نا امید کننده و آزار دهنده باشد. اما باید بدانید که شما تنها نیستید و بسیاری بانوان هستند که آن را تجربه می کنند. همچنین حضور یک پزشک متخصص و مورد اعتماد می تواند راهنمای خوبی برای طی کردن مسیر درمان باشد. دکتر میترا عبدلی جراح، متخصص زنان و زایمان با سال ها سابقه در درمان انواع اختلالات ارگاسم، می تواند شما را تا رسیدن به درمان کامل همراهی و راهنمایی کند. برای دریافت مشاوره و نوبت می توانید با شماره های مطب تماس بگیرید.
