درمان اختلالات کف لگن

درمان اختلالات کف لگن

فرد مبتلا به اختلال عملکرد کف لگن در کنترل عضلات کف لگن خود با مشکل مواجه خواهد شد. اختلالات کف لگن شامل طیف وسیعی از مشکلات پزشکی می‌شوند که می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی بر کیفیت زندگی بانوان تأثیر بگذارند. این اختلالات ممکن است شامل افتادگی اندام‌های لگنی، بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع، و دردهای مزمن ناحیه لگن باشند. درمان مناسب و به‌موقع این مشکلات می‌تواند بهبود چشمگیری در زندگی روزمره افراد ایجاد کند. در ادامه، به بررسی روش‌های مختلف درمان اختلالات کف لگن پرداخته و بهترین راهکارها را برای مدیریت و بهبود این شرایط بیان می‌کنیم.

اختلالات کف لگن چیست؟

لگن محل قرارگیری اندام هایی مانند مثانه، رحم و روده است. عضلات کف لگن، پایه و ستون های این خانه هستند و به عنوان یک ساختمان، اندام های کف لگن را در خود جای می دهند. اختلالات کف لگن به مشکلاتی اطلاق می‌شود که در اثر ضعف یا آسیب به عضلات و بافت‌های نگهدارنده اندام‌های لگنی به وجود می‌آیند. این مشکلات می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• افتادگی اندام‌های لگنی (Pelvic Organ Prolapse): افتادگی رحم، مثانه، یا رکتوم که از جای طبیعی خود خارج شده و به داخل واژن می‌افتند.
• بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع: ناتوانی در کنترل ادرار یا مدفوع که می‌تواند ناشی از ضعف عضلات کف لگن باشد.
• درد مزمن ناحیه لگن: دردهای مزمنی که در ناحیه لگن و اطراف آن احساس می‌شود و ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشد.

درمان اختلالات کف لگن

• درمان های غیر جراحی:
• تمرینات کف لگن (Kegel Exercises): تمرینات کگل می‌توانند به تقویت عضلات کف لگن کمک کنند و برای بسیاری از افراد اولین روش درمانی برای بی‌اختیاری ادرار یا مدفوع و افتادگی اندام‌های لگنی محسوب می‌شوند. این تمرینات شامل منقبض و رها کردن مکرر عضلات کف لگن است که می‌تواند به بهبود کنترل عضلات کمک کند.
• فیزیوتراپی تخصصی کف لگن: فیزیوتراپی تخصصی می‌تواند با استفاده از تکنیک‌های مختلف، از جمله تمرینات تقویتی، ماساژ، تحریک الکتریکی و بیوفیدبک به بهبود عملکرد عضلات کف لگن کمک کنند.
• تحریک الکتریکی: با استفاده از تنس های الکتریکی که ممکن است واژینال یا رکتال باشند، پالس‌های الکتریکی خفیفی به اعصاب عضلات کف لگن ارسال می‌کنند تا به کنترل دفع ادرار یا مدفوع کمک کنند.
• بیوفیدبک: یک درمان رایج برای اختلالات کف لگن، بیوفیدبک است. این تکنیک به درمانگر شما اجازه می‌دهد تا از طریق حسگرهای ویژه، نحوه شل شدن یا انقباض عضلات لگن خود را کنترل کنید. پس از مشاهده فعالیت عضلانی، درمانگر به شما می گوید که چگونه هماهنگی عصب و عضله خود را بهبود ببخشید.
  • تزریق بوتاکس: تزریق سم بوتولینوم به عضله مثانه به شل شدن مثانه، افزایش ظرفیت ذخیره سازی ادرار و کاهش دوره های بی اختیاری ادرار بسیار کمک می کند.
  • پساری: پساری وسیله ای است برای حمایت از رحم، مثانه و روده که در واژن قرار می گیرد. جنس حلقه پساری سیلیکون است و به دیواره واژن و مجرای ادرار فشار می آورد تا نشت ادرار به حداقل برسد.
  • درمان دارویی: داروهای مختلفی می‌توانند برای درمان اختلالات کف لگن تجویز شوند. این داروها ممکن است شامل داروهای ضد التهابی، داروهای هورمونی یا داروهای کنترل کننده بی‌اختیاری باشند. مشاوره با پزشک متخصص برای انتخاب بهترین داروها ضروری است.
  • تغییر سبک زندگی: کاهش وزن، تغذیه مناسب، و افزایش فعالیت بدنی می‌تواند به بهبود اختلالات کف لگن کمک کند. اجتناب از مصرف کافئین و الکل نیز می‌تواند به کاهش علائم بی‌اختیاری ادرار کمک کند.
• درمان جراحی: در مواردی که اختلالات کف لگن شدید باشد، ممکن است جراحی صورت بگیرد. جراحی‌های اصلاحی شامل ترمیم افتادگی اندام‌های لگنی، تقویت عضلات و بافت‌های نگهدارنده، یا کاشت ایمپلنت‌های حمایتی هستند. این روش‌ها باید تحت نظر جراحان ماهر و با تجربه انجام شوند. برخی از جراحی های درمانی شامل موارد زیر هستند.
• اسلینگ مثانه (اسلینگ میدورترال): اگر مثانه در حین فعالیت بدنی یا فعالیت هایی، مانند عطسه یا ورزش، نشت کند، پزشکان ممکن است جراحی به نام اسلینگ میانی پیشابراه یا اسلینگ مثانه را توصیه کنند. این روش معمولاً از طریق واژن با دو برش کوچک در مونس پوبیس (ناحیه موی شرمگاهی) یا در امتداد ناحیه داخلی ران (نزدیک دهانه واژن) انجام می‌شود. اسلینگ شامل قرار دادن یک ماده کوچک (مشبک جراحی) در زیر مجرای ادرار (دهانه مثانه) برای حمایت از دهانه مثانه جهت جلوگیری از نشت است.
• کولپوپکسی ساکرال: اگر رحم یا واژن از بدن بیرون زده باشد، پزشکان ممکن است جراحی به نام کولپوپکسی ساکرال را توصیه کنند. این عمل را می توان از طریق یک برش شکمی یا با تکنیک های کم تهاجمی لاپاراسکوپی انجام داد. در طول کولپوپکسی رحم به جایگاه اصلی خود برمی گردد.
• تعلیق رباط ساکروسپینوس: این عمل از طریق دهانه واژن انجام می شود و هیچ جای زخم قابل مشاهده ای در خارج از بدن باقی نمی گذارد. در طول تعلیق رباط ساکروسپینوس، واژن با استفاده از بخیه به رباط‌های ساکروسپینوس خود متصل می‌شود و به جای اصلی برمی گردد.

آیا عضلات کف لگن بعد از درمان به حالت اولیه خود باز می گردند؟

ممکن است چند ماه از جلسات فیزیوتراپی بگذرد تا متوجه بهبود عملکرد عضلات شوید، اما در اکثر بانوان تفاوت های چشمگیری پس از شروع درمان مشاهده می شود. بیوفیدبک به بیش از سه چهارم افراد مبتلا به اختلال عملکرد کف لگن کمک می کند تا کنترل بهتری روی عضلات داشته باشند و ناهماهنگی های ایجاد شده به حداقل برسد.

آیا امکان دارد اختلالات کف لگن خود به خود درمان شوند؟

متاسفانه خیر. اختلال در عملکرد عضلات کف لگن (مانند مثانه بیش فعال) معمولاً به همان شکل باقی می مانند یا بدتر می شوند. اختلالات کف لگن قابل درمان هستند و شما حتما باید به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

بهترین پزشک برای درمان اختلالات کف لگن

برای درمان اختلالات کف لگن بهتر است به یک متخصص زنان و زایمان که مورد اعتماد شما است، مراجعه کنید. این اختلالات سالیانه تعداد بسیاری از زنان را درگیر می کند. خصوصا بعد از زایمان طبیعی یا دوران یائسگی، ممکن است حادتر شود. دکتر میترا عبدلی جراح، متخصص زنان و زایمان سال ها است که با درمان اختلالات کف لگن در بانوان یکی از بهترین و با تجربه ترین متخصصین فعال در این حوزه است . دکتر میترا عبدلی، با دقت و حوصله علائم و نشانه های بیماری را تشخیص داده، بهترین درمان را به شما پیشنهاد می دهد. جهت مشاوره یا رزرو نوبت می توانید همین حالا از طریق سایت یا شماره تماس مطب اقدام نمایید.