این مطلب را برای دوستان خود به اشتراک بگذارید
- آدرس مطب: تهران، خیابان شریعتی، بالاتر از مترو قیطریه، کوچه سینا، مجتمع پل رومی ۱۷۲۵، طبقه همکف، واحد ۴
- ۰۲۱۲۲۶۹۱۶۲۷-۲۸
- ۰۹۱۰۷۵۰۰۹۶۶
دوران بارداری یکی از شیرین ترین دورانهای زندگی زنان و خانواده هاست که میتواند به طبع تغییرات فیزیولوژیک دستخوش تغییرات احساسی و عاطفی فراوانی شود.
تمرکز زوج و درمانگرها در این دوران بر روی سلامت جنسی مادر و نوزاد است و در نتیجه سلامت روانی و سلامت جنسی که بخشی از سلامت زنان است ممکن است مغفول بماند این مسیله در جوامع فرهنگی – مذهبی مختلف دستخوش عومل مداخله گر متعددی قرار میگیرد و ابعاد مختلف این مسئله هم از طرف زنان باردار و همسرانشان و هم از سمت درمانگرها نادیده گرغفته میشود .
زنان باردار و همسرانشان اغلب این سوال را دارند که که ایا روابط جنسی در این زمان بی خطر است و برای ادامه روابط زناشویی در دوران بارداری ،زوج چه ملاحظاتی را باید در نظر بگیرند ، آیا رابطه جنسی باعث القا زایمان میشود ،ایا خطر سقط یا زایمان زودرس وجود دارد ،چه مدت بعد از زایمان زوج میتوانند روابط زناشویی را شروع کنند و….
تواتر انجام رابطه جنسی در دوران بارداری در زوج های مختلف بسیار متفاوت است و یک شیب رو به کاهش را با افزایش سن حاملگی نشان میدهد ،علت این مسیله میتواند تهوع و استفراغ بارداری ،ترس از سقط ترس از اسیب به جنین ،ترس از پارگی کیسه آمنیوتیک ،کاهش میل جنسی زنان با تغییرات هورمونی ،احساس ناراحتی بدنی و جسمی ،محدودیتهای فیزیکی ،ترس از فونت مادر و نوزاد باشد
میل جنسی زنان یک تاثیر منفی بعلت تصور منفی زنان از بدن خودشان و کاهش جذابیت میگیرد و با پیشرفت حاملگی ارگاسم و کاهش رضایتمندی زناشویی و مقاربت دردناک هم اضافه میشود .
عوارض بالقوه ای که ممکن است در اثر رابطه جنسی در بارداری ایجاد شود : زایمان زودرس ،عفونتهای التهابی لگن ( pelvic inflematory disease ،خونریزی های حوالی زایمان ، امبولی وریدی ،پارگی رحم ،جداشدن ناکهانی جفت (دکولمان )
زنان باردار در خصوص ادامه رابطه جنسی واژینال در دوران بارداری به دو دسته تقسیم می شوند :
اغلب بیماران این سوال را دارند که چه موقع پس از زایمان میتوانند رابطه جنسی را از سر گیرند ؟از نظر تئوریک شروع زودرس مقاربت بعد از زایمان با خطر باز شدن بخیه ها ،عفونت ،از هم گیسختگی زخم( dehiscence )، خونریزی و هماتوم یا تشکیل فیستول همراه است .این عوارض بیشتر در پارگی های درجه ۳ و ۴ یا اپیزیوتومی خط وسط (midline) ودر موارد اندومتریوزیس بیشتر رخ میدهد .اغلب این عوارض در دو هفته اول پس از زایمان رخ میدهند و اکثر زنان هم در این مدت و تا زمان عدم بهبودی کامل زخم تمایل به رابطه جنسی واژینال ندارند .شایعترین عارضه مقاربت دردناک (dysparonia)خصوصا در ۱-۲ماه اول بعد از زایمان .همچنی در صورت زایمان با کمک ابزار این مقاربت دردناک شایعتر است .ادیس پارونی ممکن است به علت کاهش استروژن ودر نتیجه خشکی واژن در دوران شیردهی ادتمه یابد .
اگر پارگی درجه ۳ و ۴ نباشد و یا اصلا پارگی پرینه وجود نداشته باشد زوج میتوانند زودتر فعالیت جنسی و مقاربت واژینال داشته باشند .بنابرابن زوج می توانند بعد از زایمان به محض اینکه احساس راحتی داشتند مقاربت واژینال داشته باشند و در صورت درد از ژلهای لوبریکانت و استروژن واژینال استفاده کرد و به بیمار اطمینان داد کا این علایم موقتی است و رفع خواهد شد
برقراری رابطه جنسی در دوران بارداری امکان پذیر است و محدودیتها و ممنوعیتهای اندکی در خانمهای کم خطر وجود دارد بنابراین این اطمینان دهی به زوجها بخش مهمی از مراقبتهای معمول دوران بارداری می باشد .در حاملگی های پر خطر هم شواهد علمی کافی برای منع از مقاربت واژینال کامل نیستند اما عاقلانه است که عواقب تئوریک را در نظر گرفته وبه زوج مشاوره دهیم که اگر چه مقاربت واژینال یک روش قابل قبول و توصیه شده برای القا لیبر نیست ،ولی اگر زوجبی تمایل به ادامه رابطه داشته و محدودیتی از نظر مامایی ندارند می توانند به رابطه زناشویی ادامه دهند .
استرسهای مربوط به روابط زناشویی در زوجها شایع است که ممکن است باعث اختلالات ارتباطی در زوجین شود ،مراقبین بهداشتی از جمله ماماها و متخصصین زنان میبایست از زنان باردار درباره احساسات و نگرانی های ارتباطی و زناشویی انها سوال کنند و موارد نیازمند درمان را شناسایی و به مراکز تخصصی در این زمینه ارجاع کنند تا این استرسها در زنان و خانواده به حداقل برسند
این مطلب را برای دوستان خود به اشتراک بگذارید
